Z dala można było wyczuc nieprzyjemny chłód, stało się to nie odłączną częścią jednego z shinobi, a mianowicie Itachiego. Szedł patrząc w gwiazdy, był na prawdę zatroskany wiedział co musi zrobic, niestety. Z dala zauważył stojącego nad brzegiem genina, westchnął przemawiając:
- Witaj, pojawiłem się tak jak się umawialiśmy, cóż niestety tutaj kończy się twoja przygoda. - powiedział chłodno, ale Itachi jest z tego znany w końcu to najlepiej wyszkolony członek ANBU, tam bez litości nie ma na co liczyc. Itachi spojrzał na młodego.

Zaledwie dwa dni, a ja już muszę go do życia przywracać - pomyślał znużony Itachi, po czym położył ciało na jakiejś skale, wyjął z pojemnika pierwsze oko. Posiadał on tajniki przeszczepienia ocznego Doujutsu, po kilkunastu minutach jedno oko znalazło się na swoim miejscu. Ciało leżało całe blade, Kazuo był bez życia, ale to tylko kwestia czasu. Czas na drugie oko... z tym również poszło gładko, teraz najtrudniejsza część... - powiedział po cichu Itachi.
Położył rękę na klatce piersiowej młodego chłopaka, zamknął oczy, wcześniej nie zabił go lecz wciągnął technikę wiecznej iluzji, dzięki swoim nie przeciętnym umiejętnością w kierunku genjutsu. Po paru chwilach znalazł się we własnym świecie, w którym od razu spostrzegł przerażonego chłopaka.
- Już czas... - rzekł chłodnym głosem, po czym chwycił go za ubrania złożył pieczęć. Momentalnie otwierając oczy i wracając do świata realnego. Nadal trzymał dłoń na klatce piersiowej chłopaka, skupił się lekko po czym wysłał mały procent chakry do jego ciała, wiedział, że zbyt duża ilość może go nawet zabić. Jednak to miało tylko przywrócić jego przepływ chakry do normalności...
Minęło pięć minut...